Ο αυτήκοος μάρτυς προσπαθεί να μην κοιτάζει· αντ’ αυτού, διαθέτει θαυμάσια ακοή. Έρχεται, κοντοστέκεται, χώνεται αθόρυβα σε μια γωνιά, κάνει πως κοιτάζει ένα βιβλίο ή μια βιτρίνα, ακούει ό,τι μπορεί να ακούσει και απομακρύνεται ατάραχος και απών. Θα ’λεγε κανείς ότι δεν ήταν καν εκεί – τόσο καλά ξέρει να εξαφανίζεται. Ήδη βρίσκεται κάπου αλλού και ήδη στήνει πάλι προσεκτικά αυτί· ξέρει απέξω κι ανακατωτά όλα τα μέρη όπου μπορεί να ακούσει κάτι, τα καταγράφει όλα πολύ καλά και δεν ξεχνάει ποτέ τίποτε.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)