Το 1986, το βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι, Channel 4 οργάνωσε μία συνάντηση ανάμεσα στον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Κρίστοφερ Λας. Αυτή η συνομιλία αναλύει τις ηθικές, ψυχολογικές και ανθρωπολογικές επιπτώσεις που προκαλεί η ανάπτυξη του σύγχρονου καπιταλισμού. Οι απαρχές της καταναλωτικής κοινωνίας συνοδεύονται από τη γέννηση ενός νέου εγωισμού, που κάνει τα άτομα να αποσύρονται από τη δημόσια σφαίρα και να καταφεύγουν σε έναν αποκλειστικά ιδιωτικό κόσμο. Χωρίς σχέδιο, όμηροι ενός παραισθησιογόνου κόσμου, ναρκωμένα από τους μηχανισμούς της αγοράς και τη διαφήμιση, τα άτομα δεν διαθέτουν πλέον πρότυπα με τα οποία να μπορούν να ταυτιστούν. Αυτή η ανάλυση της κρίσης του καπιταλισμού ακολουθείται από έναν εκτενή επίλογο του Ζαν-Κλωντ Μισεά, με τον τίτλο «Η ψυχή του ανθρώπου στον καπιταλισμό».

Πριν από τριάντα ή εξήντα χρόνια, οι άνθρωποι της αριστεράς μιλούσαν για τη Μεγάλη Νύχτα, οι άνθρωποι της δεξιάς για τη διαρκή πρόοδο κ.λπ. Σήμερα, κανένας δεν τολμάει να εκφράσει ένα φιλόδοξο σχέδιο, ούτε καν σχετικά λογικό, που να πηγαίνει πέρα από τον προϋπολογισμό ή τις προ-εκλογές.
Κορνήλιος Καστοριάδης

Περιέγραψα το «ελάχιστο εγώ» ή το «ναρκισσιστικό εγώ» σαν ένα εγώ που αδειάζει όλο και περισσότερο από κάθε περιεχόμενο, που έχει φτάσει να προσδιορίζει τους στόχους του για τη ζωή με τους πιο περιοριστικούς όρους, με όρους απλής επιβίωσης, καθημερινής επιβίωσης.
Κρίστοφερ Λας

Οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν πρόκειται να βρουν τον δρόμο προς μια προσωπική και συλλογική χειραφέτηση, με το να δαιμονοποιούν ως «αντιδραστική» κάθε αίσθηση ταυτότητας ή χαρακτηρίζοντας, ως «παρελθοντολατρία» τη θεμιτή προσήλωση των λαών στη γλώσσα τους, τις παραδόσεις τους και τον πολιτισμό τους (άποψη που αποτελεί τον σταθερό πυρήνα κάθε αριστερής μεταφυσικής).
Ζαν Κλωντ Μισεά

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)