Επί πέντε χρόνια, με αποκορύφωμα τους τελευταίους έξι μήνες, οι Έλληνες δοκίμασαν όλους τους πιθανούς συνδυασμούς και όλες τις πιθανές διεξόδους για να αντιμετωπίσουν τη σαρωτική κρίση που ξέσπασε το 2010 και συνεχίζεται σε μια επικίνδυνη και καθοδική σπείρα. Στο βιβλίο αυτό περιγράφουμε τις περιπέτειες, τις ευθύνες και τις “στροφές” αυτής της μεγάλης διαδρομής. Και όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης πέρα από τις ευθύνες του πολιτικού κόσμου, και κατ’ εξοχήν, στην τελευταία περίοδο, της αριστεράς και της ηγεσίας της, με την τυχοδιωκτική και αδιέξοδη επιτάχυνση/επιδείνωση που προκάλεσε, επισημαίνουμε και επιμένουμε στις ίδιες τις ευθύνες του λαϊκού σώματος.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως παρ’ όλα ταύτα, έστω και διαβουκολούμενος από την ηγεσία του, έστω και φθαρμένος από τη μεταπολιτευτική παρακμή, ο ελληνικός λαός έχει επιδείξει καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης πως διαθέτει ένα ισχυρό αντιστασιακό γονίδιο. Και εάν αυτό διοχετευτεί σε μια θετική και δημιουργική κατεύθυνση θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια θετική/επαναστατική και όχι καταστροφική διέξοδο.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα εν τέλει. Πώς, αφήνοντας πίσω τους καμποτίνους, τους τυχοδιώκτες, τους πολιτικάντηδες, διδαγμένος από την πείρα του, ο ελληνικός λαός θα μετασχηματίσει δημιουργικά την κατάρρευση της παρασιτικής ενσωμάτωσης στη Δύση, σε ένα ενδογενές πρόταγμα εκσυγχρονισμού της παράδοσής μας, χωρίς βέβαια να παραδοθούμε στην Χάρυβδη της νεο-οθωμανικής Ανατολής που καραδοκεί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)