…Τότε βγήκε από τ’ αυτοκίνητο κι η γύφτισσα. Δεν την είχα προσέξει όπως καθόταν μπροστά, ήταν όμορφη, με μάτια μαύρα και καθάρια, γεμάτη όμως με πιασίματα και καμπύλες, το φόρεμα της χρωματιστό και ριχτό ως κάτω στα πόδια, προσπαθούσα να θυμηθώ αν είδα καμιά φορά γύφτισσα με μίνι, όχι. Δεν βγήκε για να ξεμουδιάσει, αλλά για τη συμβολική θέση της συμπαράστασης στον άντρα της. Στάθηκε δίπλα του σεμνά και τον παρακολουθούσε άξιο να διεκπεραιώνει τη δουλειά του, να γεμίζει σακούλια, να ζυγίζει, να παίρνει λεφτά και να γυρίζει ρέστα. Σημαινόμενο απλό στον ίδιο και σε μας: Είμαι κοντά σου, είμαι κοντά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)