Το Για τον Μαρξ σηματοδοτεί τη στιγμή της ορμητικής εισόδου του Λουί Αλτουσέρ στο προσκήνιο του μαρξισμού και της φιλοσοφίας. Μέσα από τις σελίδες του παρουσιάζεται ένα πραγματικό εργαστήρι σκέψης και συγχρόνως ένα εγχείρημα ριζικής αναθεμελίωσης του μαρξισμού. Ο Αλτουσέρ υποστηρίζει ότι ο Μαρξ θεμελίωσε μια νέα επιστήμη, τον ιστορικό υλισμό, ερχόμενος σε ρήξη τόσο με την αστική ιδεολογία όσο και με το δικό του θεωρητικό παρελθόν, στο οποίο δέσποζε η έννοια και η προβληματική της αλλοτρίωσης. Παρουσιάζει τις θεμελιώδεις διαφορές της διαλεκτικής του Μαρξ με τη διαλεκτική του Χέγκελ, ορίζει τη σημασία του θεωρητικού αντιανθρωπισμού και ξεδιπλώνει τις αρχές που διέπουν τη μαρξιστική ανάλυση του κοινωνικού όλου, δίνοντας έμφαση στον επικαθορισμό. Ανατρέχει στις παρεμβάσεις του Λένιν και του Μάο για να καταδείξει τη σημασία των εννοιών της αντίφασης και της συγκυρίας για μια πολιτική πρακτική με ορίζοντα τον κομμουνισμό. Σκιαγραφεί μια νέα σύλληψη και θεωρία της ιδεολογίας, σε ρήξη με κάθε τελεολογική θεώρηση που θα εκλάμβανε τον κομμουνισμό ως ένα άλλο όνομα του τέλους της ιστορίας.

Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του στη Γαλλία, το Για τον Μαρξ μπορεί και σήμερα να συμβάλει σε ένα νέο ξεκίνημα εκείνης της θεωρίας και εκείνης της πρακτικής που θα επιχειρήσουν να θέσουν εκ νέου το αίτημα της ανατροπής του καπιταλισμού και το ερώτημα για έναν άλλον κοινωνικό ορίζοντα απελευθέρωσης και χειραφέτησης.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)