Μια ρήση αναφέρει «Εάν δεν υπάρχει η ελευθερία του λόγου τότε δεν μιλάμε για τον σύγχρονο κόσμο, μιλάμε για ένα κόσμο βαρβάρων». Εάν ο μισαλλόδοξος λόγος θέτει όρια στο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης, τότε εύλογα μπορούμε να υποθέσουμε ότι ζούμε σε ένα βάρβαρο κόσμο αποστέρησης ενός βασικού μας δικαιώματος, του δικαιώματος στο λόγο; Ο μισαλλόδοξος λόγος είναι αξιόποινος και παράνομος είτε εκτός του διαδικτύου, είτε, εντός διαδικτύου. Ωστόσο, ο διαδικτυακός μισαλλόδοξος λόγος πρέπει να αναγνωρισθεί ως ο μισαλλόδοξος λόγος στην σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη μορφή του εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων του διαδικτύου. Το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης βρίσκει τα ποινικά του όρια στον μισαλλόδοξο λόγο. Οι θεμιτές εκφράσεις προστατεύονται από το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, ενώ ο μισαλλόδοξος λόγος αποκλείεται από την σφαίρα προστασίας του. Στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή, του επαναστατικού απρόσωπου λόγου του διαδικτύου, τώρα περισσότερο όσο ποτέ, γινόμαστε όλοι μας συχνά μάρτυρες, ενός διαδικτυακού κατακλυσμιαίου λόγου με παράνομο περιεχόμενο τόσο στις διάφορες υπηρεσίες διαδικτύου όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό αποτελεί ικανοποιητικό λόγο για το έντονο ενδιαφέρον των ερευνητών, οι οποίοι στρέφουν την προσοχή τους ο κάθε ένας από την δική του επιστήμη να καταγράψει και να μελετήσει την εξέλιξη του διαχρονικού αυτού φαινομένου στη νέα του μορφή, την διαδικτυακή μορφή. Ενώ όλοι μιλάνε για δικαιώματα και ελευθερίες, πολύ δύσκολα γίνονται αντιληπτά τα όρια αυτών. Δυσκολότερο, επίσης, εγχείρημα αποτελεί η αλληλεπίδραση του δικαίου του διαδικτύου και του συνταγματικού δίκαιου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την παράλληλη ρυθμιστική προσέγγιση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου, καθώς και της αυτορρύθμισης του διαδικτύου σε συνάρτηση με το «υβριδικό δίκαιο» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε συνάρτηση με την λειτουργία του διαδικτυακού μισαλλόδοξου λόγου.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)