Ποια είναι τα όρια της ατομικής ευθύνης, πότε το άτομο κρατά στα χέρια του τη δύναμη; Πώς πρέπει να ζούμε; Στην παρούσα έκδοση εκφράζονται 145 σκέψεις για τα παραπάνω ερωτήματα με σκοπό τον προβληματισμό του αναγνώστη.

Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μονάχα οικονομική, αλλά –πρωτίστως– πολιτισμική.

Ο οικονομικός της αντίκτυπος είναι ο πιο ορατός, αφού επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητά μας.

Όμως, το υπόστρωμα της κρίσης αυτής αφορά τις νοοτροπίες μας, την εν γένει στάση μας απέναντι στην κοινωνία και τους άλλους.

Υπάρχουν, κατά βάση, δύο κατηγορίες σκέψης: Σύμφωνα με την πρώτη, για την κρίση φταίνε οι πολιτικοί, αυτοί που διαχειρίστηκαν με λάθος τρόπο τη διακυβέρνηση της χώρας μας και μας οδήγησαν ως εδώ (το ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Άκουσα, μάλιστα, κάποιον να λέει: Εμείς δεν είμαστε ούτε τα λέπια).

Σύμφωνα με τη δεύτερη, όμως, ευθύνη έχουμε όλοι – ο κάθε ένας από εμάς ατομικά.

Οι παρούσες σκέψεις είναι αφιερωμένες στους δεύτερους, αφορούν, όμως –κυρίως– τους πρώτους.

***

Το πρώτο και δύσκολο είναι να έχεις την τόλμη να πεις την αλήθεια για τον εαυτό σου και πολλές φορές εναντίον του εαυτού σου (Ντίνος Χριστιανόπουλος).

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)