ΟΤΑΝ ΕIΔΕ ΤO OΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟ στην πάνω σελίδα των δακτυλόγραφων, με ρώτησε: Τι είναι αυτό το πακέτο;

Της απάντησα ότι γράφω ένα βιβλίο και θα έχει για τίτλο την προσφώνηση που της κάνω κάθε φορά που της στέλνω γράμμα ή e-mail: «Αγαπημένη μου Ιφιγένεια».

Έμεινε για λίγο σιωπηλή και πριν φύγει ξαναρώτησε: Και τι υπόθεση έχει;

Τι υπόθεση έχει, αναρωτήθηκα κι εγώ – και ακόμη αναρωτιέμαι. Τι υπόθεση μπορεί να έχει ένα βιβλίο με ήρωες τρία νησιά που αγάπησα και θέλησα να τα συστήσω στη μικρή Ιφιγένεια: Τήνος, Άνδρος, Αμοργός – οι ξερολιθιές τους, τα ξωκλήσια τους, οι σαρδέλες στους τοίχους, η λαξευμένη επιγραφή μιας κρήνης, η Ιερή Γεωμετρία τους, οι ανεμόμυλοι, μια πηγή που μπορεί και κάνει το νερό της κρασί. Ήρωές του και οι ρυθμοί των κιόνων στους δρόμους της Αθήνας – αυτοί οι δρόμοι της Αθήνας. Υπολογίστε επίσης έναν πίνακα του Βερμέερ που συνδέεται με μια φράση του Προυστ, το αγαπημένο μου βλέμμα της Μέδουσας, το μικρό αρχαίο θέατρο του Γυθείου, μια προϊστορική θηλυκή θεότητα στα σπλάχνα της Σαλαμίνας –ναι, και η Σαλαμίνα· ἐκεῖ ἀπὸ όπου ξεκίνησαν όλα. Είναι επίσης και κάτι οδοιπόροι που συνάντησα μέσα μου και όσοι άλλοι συνάντησα στην τροχιά της ζωής μου όσο έγραφα το βιβλίο και με πλούτισαν – μια ελληνική φράση στο γραφείο του Μονταίνιου, φυσικά ο Ηράκλειτος, ο Πλάτων, ο Όμηρος και ο αγαπημένος Αρίστιππος. Και βέβαια είναι και κάτι χρώματα όπως το μπλε και το κίτρινο. Να διασχίζεις νύχτα το Αιγαίο· μια ταινία του Φελλίνι για τη Μαρία Κάλλας και μια άγνωστη αγαπημένη στο καφέ του Χέμινγκουεϋ, αλλά και όλες οι άγνωστες αγαπημένες · ο Κόκκινος κύκλος του Μελβίλ και ο Γραφέας του Μέλβιλ, ποιήματα και μυθιστορήματα, στίχοι στη δίνη του αέρα, οπωσδήποτε ο θεός Παν, ο Κάουφμαν που έκλεισε, τα τζιτζίκια κι ένα χαϊκού. Αλλά και το Τρίτο Πρόγραμμα, τα Parker Jotter, η ευλογία του πρωινού καφέ από το taf – οι ήρωές μου είναι ατέλειωτοι.