Δαγκώνει τα χείλη της καθώς η αστροβροχή συνεχίζει
να πέφτει
Αγκαλιάζει τα παιδιά της
Τους μίλα για την Αγία Αναρχία
Το οπλισμένο χέρι της
Τη νεανική της φλόγα
Την περπατησιά της
Το θάρρος της όταν πυροβολεί τον καθρέπτη και τις
μισές λέξεις
Την ιερή οργή της για τους ανθρώπους που σιωπούν
στο φως της ψυχής.

[Από την έκδοση]