Η ποίηση και η ποιητική του Ανδρέα Κάλβου, όπως αποτυπώθηκαν στο σύνολο των είκοσι Ωδών του, άνοιξαν ένα ευρύ πεδίο μελέτης και έρευνας του τρόπου με τον οποίο η ποιητική αυτή δημιουργία συνδέεται με άλλα έργα της προγενέστερης και σύγχρονης του ποιητή γραμματείας. Ένα από τα έργα αυτά, ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλή, μπαίνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για να αναδειχθούν όχι μόνο τα σημεία σύγκλισης με τις Ωδές αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τα δύο αυτά έργα –και πίσω από αυτά οι δημιουργοί και οι εποχές– συνδέονται και διαμορφώνουν μια ενδιάμεση περιοχή, μεταξύ λογοτεχνίας και κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας· μια περιοχή που προσδιορίζεται συνδυαστικά με τον όρο «πολιτική τέχνη».

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)