ΔΕΝ ΟΔΥΡΟΜΑΙ ΠΙΑ

Δεν οδύρομαι πια
για μια’ γάπη παλιά.
Δεν στενάζω
τα έρημα βράδια.
Και ας είναι στην μνήμη
η δική σου αγκαλιά
κι ας με δέρνουν
τα βύθια σκοτάδια.

[Από την έκδοση]