Το σεργιάνι στο ποιητικό υφαντό των ποιητριών που ανθολογούνται υπήρξε πολυεπίπεδα αποκαλυπτικό. Μολονότι τα θεματικά πεδία στα οποία δοκιμάζονται οι δημιουργοί είναι οικεία, η οπτική της προσέγγισης είναι κάθε φορά μια άγνωρη χώρα, την οποία ο αναγνώστης εύκολα οικειώνεται και ακόμη πιο εύκολα την ενσωματώνει στη δική του υπαρξιακή σφαίρα. Γιατί την ανακαλύπτει στα προσωπικά του βάθη, όπου η συλλογή τον καταβυθίζει, όμοια με την πλατωνική ιδέα που ο καθένας έχει μέσα του και θεάται μέσω της «περιαγωγής». Με λίγα λόγια, εκεί στο βάθος του πνευματικού και ηθικού κόσμου του καθενός μας υπάρχει μια κοινή χώρα, έτοιμη για αποίκιση, μια χώρα στην οποία ο καθένας φτάνει από διαφορετικό μονοπάτι, για να ανακαλύψει τη μικρότητα των διαφορών, την κοινότητα των στόχων, το πλήθος των συνδέσεων, το ελάχιστο της απόστασης με τον Άλλον.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)