Αυτό το βιβλιαράκι είναι ένας φόρος τιμής για τον κύριο Μιχάλη, από εμάς τους φίλους του, που τον ζήσαμε από κοντά και τον αγαπήσαμε. Με τον θάνατό του, έτσι αυθόρμητα, γράψαμε λίγα λόγια για τον ποιητή και φίλο, που έγραψε τη δική του ιστορία. Ο καθένας από εμάς έγραψε τη δική του μαρτυρία για να του πει ένα ύστατο χαίρε. Τα κείμενα αυτά δεν προσπαθούν να αναλύσουν λογοτεχνικά το έργο του, αυτή θα είναι δουλειά των φοιτητών· άλλωστε εμείς, ως φίλοι, αλλιώς βλέπουμε τα πράγματα. Είκοσι χρόνια γύρω από το φουρνάκι του «Αιγαίου», οι συζητήσεις μας δεν ήταν φιλολογικές. Ο κύριος Πασιαρδής λάτρευε αυτό το φουρνάκι, σαν να τον έπαιρνε πίσω στα παιδικά του χρόνια, όπου οι οικογένειες δημιουργούσαν τον δικό τους πολιτισμό.

Το βιβλιαράκι αυτό γράφτηκε ως αντίλογος στα πολλά –κάποια ουσιαστικά, πλην μονόπλευρα– που ειπώθηκαν από κάθε λογής εξουσίες για τον ποιητή μας. Εμείς δεν κάνουμε κριτική ανάλυση του πολυσήμαντου έργου του, δίνουμε όμως κάποιες σημαντικές πτυχές της προσωπικότητάς του, προσπαθώντας να συμπεριλάβουμε τα πράγματα που αγάπησε, φανερά ή κρυφά. Για το έργο του, και όχι μόνο το διαλεκτικό, θα επανέλθουμε αργότερα ως «Εκδόσεις Αιγαίον». Αιωνία σου η μνήμη, φίλε μας.

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)