Στο βιβλίο, μέσω της μελέτης πολιτικών ντοκουμέντων και του έργου των ερευνητών του «ευρωκομμουνισμού», γίνεται μια απόπειρα καταγραφής μιας μακράς πορείας αλλαγής της τοποθέτησης των «ευρωκομμουνιστικών» κομμάτων στο δίλημμα επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού ή μεταρρύθμισή του, όπως και του τρόπου με τον οποίο αποτυπώθηκε συνολικά στην πολιτική ανάλυση και την πρακτική τους.
Παρουσιάζονται οι ιδεολογικές-πολιτικές αναλύσεις και θέσεις του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι και την περίοδο της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (1989-1991). Επιπλέον, γίνεται αναφορά στη συγκρότηση και την πολιτική διαδρομή του «ΚΚΕ (Εσωτ.)» (1968-1987), αλλά και των πολιτικών του επιγόνων [ΕΑΡ και «ΚΚΕ (Εσωτ.)» – Ανανεωτική Αριστερά] ως το 1991.
Τέλος, επιχειρείται η καταγραφή των συνεπειών της «ευρωκομμουνιστικής» ρεφορμιστικής στρατηγικής στα κόμματα-επιγόνους του «ευρωκομμουνισμού» και στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Έτσι, εξετάζεται το Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης στην Ιταλία, το Γαλλικό ΚΚ και η Ενωμένη Αριστερά και η Δράση για την Καταλονία στην Ισπανία.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)