Κάποιοι μύθοι είναι καλό
να παραμένουν ως έχουν
απαρασάλευτοι στο μεγαλείο της αυταπάρνησής τους.
Ο Χριστός να μη γίνει ποτέ
μεγαλέμπορος στην Ιερουσαλήμ
συνδαιτημόνας χιλίαρχων
και του Ποντίου Πιλάτου.
Ο Καρλ Μαρξ να μη γίνει ποτέ
εργοστασιάρχης σε μονάδα επεξεργασίας
χάλυβα στο βόρειο Λονδίνο.
Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι να μη γίνει ποτέ
γηραιός καθεστωτικός ποιητής
στην μπρεζνιεφική εποχή της στασιμότητας.
Ο Τσε Γκεβάρα να μη γίνει ποτέ
κοιλαράς μεγαλογιατρός
στις αστικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες.
Οι μύθοι δελεάζουνε τα πλήθη
οι απομυθοποιήσεις
μόνο κάτι περίεργους ποιητές.

**

O Γιώργος Φράγκος γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1962. Έκδωσε δύο ποιητικές συλλογές στα μαθητικά του χρόνια. Την περίοδο 1982-1988 σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Φιλίας των Λαών της Μόσχας. Tο 1989 παρακολούθησε στο ίδιο Πανεπιστήμιο μεταπτυχιακά μαθήματα στην έδρα της λογοτεχνίας. Από το 1990 εργάζεται στη Λευκωσία ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο Τύπο. Διατηρεί τη στήλη της κριτικής ποίησης στην εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου για δυο δεκαετίες, ενώ την περίοδο 2013-2017 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας. Ήταν, επίσης, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας. Πλέον, είναι Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου. Από το 1978 μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του δημοσιεύονται κατά καιρούς, ως επί το πλείστον, στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Εποχή και Άνευ, ενώ έχει συμμετοχή και σε ορισμένες ποιητικές ανθολογίες. Εκτός από την ποίηση, ασχολείται και με την κριτική λογοτεχνίας, έχοντας δημοσιεύσει εκατοντάδες βιβλιοπαρουσιάσεις και άλλα συναφή κριτικά σημειώματα και μελετήματα, κυρίως στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο της Κύπρου. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τουρκικά, ισπανικά, ιταλικά, βουλγάρικα και ρωσικά.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)