[…] γιατί ο Μαρξ πρέπει ακόμη να συντροφεύει όποιον ασχολείται με την έρευνα της οργάνωσης της αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, για την οικοδόμηση μιας ολοένα μεγαλύτερης αυτονομίας (στη γνωσιακή συνεργασία της μεταφορντιστικής εργασίας) των εργαζομένων και για την απόλαυση, μέσα και ενάντια στην καπιταλιστική κοινωνικοποίηση, μορφών κοινής ζωής. Η απάντηση στο «γιατί ο Μαρξ» συνεπάγεται έναν αγωνιστικό διάλογο πάνω στα ζητήματα που θέτει αυτή η ερώτηση.
Σήμερα η μαρξική θεωρία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διάλυση της οργάνωσης της εργασίας και των αγορών, του καταμερισμού της εργασίας και της γεωγραφίας της εξουσίας, εν κατακλείδι βρίσκεται μπροστά σε μια νέα άρθρωση των ταξικών αγώνων. Πρέπει να καταλάβουμε κατά πόσο η μαρξική θεωρία, αντιμέτωπη με τις νέες μορφές εκμετάλλευσης, μας επιτρέπει να διακρίνουμε σε αυτές τα σημεία της κρίσης και, συνεπώς, να απελευθερώσουμε το ανάλογο φαντασιακό του «κοινού». Μετά την ήττα του σοβιετικού σοσιαλισμού, χρειαζόμαστε μια νέα θεωρία της «αξίας-κοινού». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)