Τη χρονιά πριν από την επανάσταση του 1953, μόνον 5.700 παιδιά Αλγερινών πήγαιναν στο γυμνάσιο και γύρω στα 600 στο πανεπιστήμιο. Το 90% του πληθυσμού ήταν αναλφάβητοι. Τη χρονιά που τέλειωσε η επανάσταση, η Αλγερία διέθετε 354 νομικούς, 28 μηχανικούς, 185 καθηγητές, 165 γιατρούς, φαρμακοποιούς, οδοντογιατρούς.
Τη μέρα της ανεξαρτησίας, η χώρα μέτραγε περίπου ένα εκατ. θύματα και απέραντες καταστροφές. Εκείνη τη χρονιά κινδύνεψαν άμεσα από πείνα.
Όταν η Αλγερία απελευθερώθηκε, στις 5.7.1962 επισήμως, είχε πληθυσμό 10.300.000 κατοίκους. Απ’ αυτούς 1.000.000 ήταν Ευρωπαίοι.
Όταν άρχισε η επανάσταση την 1η Νοεμβρίου 1954, οι Αλγερινοί με 630.000 αγροτικές ιδιοκτησίες κατείχαν 73 εκ. στρέμματα γης, κι 22.000 Ευρωπαίοι 27 εκ. στρέμματα. Από αυτά, οι 6.300 Ευρωπαίοι μεγαλοκτηματίες κατείχαν τα 24 εκ. στρέμματα. Από τα 2,75 εκ. στρέμματα αρδευόμενης γης οι Ευρωπαίοι κατείχαν τα τρία τέταρτα. […] (Από την έκδοση)