«Γεωγραφία της θλίψης»:

Τα καράβια μου όλα φύγανε, σε θάλασσες άγνωστες.
Ανατολικός άνεμος· της καρδιάς.
Δυτικός άνεμος· των λόγων.
Στη μέση ορθώνονται τα σκοτεινά βουνά: Ερμών, Μερών, Θαβώρ.
Αλλά, γιατί η «πολιτισμένη» Δύση να αγνοεί,
και η θυμωμένη Ανατολή να μην καταλαβαίνει;
Τα καράβια μου όλα φύγανε –
Και οι θάλασσες έμειναν άγνωστες.
Άγνωστα τα λιμάνια.
Και οι φίλοι; Θρυλούμενοι.
Το φως και οι λαχτάρες βέβαια
θα έρχονται ακαταπαύστως.
Θα έρχονται από εσένα,
ω! ανεξάντλητη και ανερμήνευτη Ανατολή.
Επειδή και γιατί, οι χθεσινές
είναι οι αυριανές, παντοτινές μας συμφορές.

(Από την έκδοση)