Η αιωνιότητα προηγείται του χρόνου με το «πριν» και το «μετά». Στον χρόνο τα πάντα περνούν, ενώ στην αιωνιότητα τα πάντα είναι μονίμως παρόντα χωρίς μέλλον και παρελθόν. Πώς όμως να μετάσχουμε στην αιωνιότητα αφού είμαστε στον χρόνο;
Οι σημερινοί άνθρωποι βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον Πλωτίνο, όμως κάτι κοινό υπάρχει ανάμεσα σ’ εκείνον και σ’ εμάς: Σκεπτόμαστε τον χρόνο εν χρόνω. Χρόνος είναι η ζωή της ψυχής, το εγχείρημα να υπάρχουμε στην φορά των πραγμάτων και των καταστάσεων ως δημιουργοί της ζωής τους με σκοπούς της δικής μας ζωής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)