Το μυθιστόρημα Η Καρδιά ενός Σκύλου ανήκει στον «φανταστικό ρεαλισμό». Είναι με λίγα λόγια ένα υπερρεαλιστικό αφήγημα που αφήνει τη φαντασία να καλπάσει, επιτρέποντας σε διάφορες υπερφυσικές δυνάμεις να ενεργοποιηθούν και να ανακατωθούν με τις υποθέσεις του σύγχρονου ανθρώπου. Ο συγγραφέας με εκπληκτικό τρόπο κατορθώνει να συνδέει υπερβολικά τραγελαφικές ιδέες, ενσωματώνοντάς τις μέσα σε μια στρωτή ρεαλιστική αφήγηση. Με την τεχνική του αυτή τονίζει μ’ ένα θαυμάσιο τρόπο την αντίθεση ανάμεσα στη μορφή και το περιεχόμενο. Βασικά όμως το μυθιστόρημα αυτό είναι μια λαμπρή στιγμή που συνεχίζει τη μεγάλη παράδοση της ρωσικής σάτιρας από τα χρόνια του τσαρισμού. Ο συγγραφέας τέμνει με το νυστέρι του το νεαρό σώμα μιας επανάστασης, που ’χε τη δύναμη ακόμα να στέκεται κριτικά απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό. Η επιτυχία του μυθιστορήματος ξεπέρασε τις προσδοκίες του συγγραφέα. Μεταφρασμένο στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, έχει, επίσης, κατ’ επανάληψη παιχθεί σε θεατρική διασκευή από πολλούς γνωστούς θιάσους.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)