«Το μοναδικό της έγκλημα ήταν πως υπήρξε μια γυναίκα ελεύθερη».
Παρίσι, φυλακές Σαν Λαζάρ, 1917.
Η τελευταία επιθυμία μιας γυναίκας είναι να μάθει η κόρη της την αλήθεια. Να μην πιστέψει η κόρη της κανέναν άλλο εκτός από τη μητέρα της. Πιάνει, λοιπόν, χαρτί και μολύβι για να της μιλήσει για την περιπετειώδη, θυελλώδη ζωή της.
Η γυναίκα είναι η Μάτα Χάρι, η πιο γοητευτική, επιθυμητή γυναίκα της εποχής της: σκανδαλιστική χορεύτρια, που καταφέρνει πάντα να σαγηνεύσει τους πιο πλούσιους και ισχυρούς άντρες, να γίνει σύντροφος, ερωμένη και έμπιστή τους, προκαλώντας τη ζήλια και τον φθόνο των γυναικών της παρισινής αριστοκρατίας.
Είναι μια γυναίκα με πολλά ονόματα. Το παρελθόν της σκοτεινό, το παρόν της πάντοτε επικίνδυνο. Αφιέρωσε τη ζωή της στην ελευθερία και ήρθε αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις της κοινωνίας. Και τώρα αντιμετωπίζει την ατιμωτική κατηγορία της κατασκοπείας. Η μοναδική της ενοχή όμως είναι πως διεκδίκησε την ελευθερία της.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)