Γεννήθηκε στο χωριό Ασκύφου, της επαρχίας Σφακίων, στις 18 Ιανουαρίου 1871. Το 1888, μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων αποφοίτησε το 1893 και στη συνέχεια ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Τον Νοέμβριο του 1904, μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά, ο Γεώργιος Τσόντος, υπό το ψευδώνυμο Βάρδας, μπήκε στη Μακεδονία επικεφαλής σώματος ανταρτών. Το 1917, λίγο πριν από την επιστροφή του Βενιζέλου, ως προέδρου κυβέρνησης εγκατεστημένης από τους Αγγλογάλλους, στην Αθήνα, έφυγε μαζί με άλλους οπαδούς του βασιλιά Κωνσταντίνου στην Ευρυτανία και τελικά, μετά από τρίμηνη περιπλάνηση στα εκεί άγρια και δυσπρόσιτα βουνά, βρήκε καταφύγιο στο Παλαιόκαστρο, της Λαμίας, στο σπίτι του Κώστα Σιάννου, στέλεχος του βενιζελικού κόμματος. Το ημερολόγιό του περιέχει κρίσεις για την πολιτική κατάσταση της τριετίας 1917-1920, τον διωγμό του, καθώς και λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής κατά το διάστημα του αυτοπεριορισμού του. Επιπλέον, χάρη στη λιτότητα της αφήγησής του, ιδιαιτέρως προβάλλονται συγκλονιστικές λεπτομέρειες της επιδημίας γρίππης που σάρωσε την Ευρώπη μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου – και αποδεκάτισε τον πληθυσμό του Παλαιόκαστρου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)