Το Ιερό, που πρωτοεκδόθηκε το 1931, είναι σε πρώτη ανάγνωση μια αστυνομική ιστορία. Πυρήνας της ο βιασμός μιας φοιτήτριας από έναν γκάνγκστερ. Πρωταγωνιστής ένας κόσμος βίαιος, χυδαίος και αδυσώπητα σκληρός, ο αμερικάνικος Νότος σε παροξυσμό. Ο Φόκνερ ξεγυμνώνει την ανθρώπινη φύση και το φοβερό σκοτάδι της ψυχής απογειώνοντας το παλπ σε μυθιστορηματική τραγωδία.
Μπορεί η κυκλοφορία του Ιερού να δίχασε τους κριτικούς της εποχής, αλλά ογδόντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση οι αναρίθμητοι αναγνώστες του μεγαλύτερου Αμερικανού συγγραφέα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα το διαβάζουν και το ξαναδιαβάζουν. Γιατί; Η απάντηση είναι κοινότοπη – όμως δεν υπάρχει καλύτερη. Το Ιερό είναι Φόκνερ και μάλιστα Φόκνερ πρώτης κατηγορίας: στο ύφος, στη θεματολογία, στην ανάπτυξη, στην ατμόσφαιρα, ακόμα και στην τοπογραφία και τη διαμόρφωση των χαρακτήρων.

(Από τον πρόλογο του Αναστάση Βιστωνίτη)