Όταν φθάσαμε στην Άγκυρα η γυναίκα μου (έγκυος) και εγώ εγκατασταθήκαμε προσωρινά στο ξενοδοχείο «Άνκαρα Παλάς» ώσπου να βρούμε σπίτι να νοικιάσομε. Το «Άνκαρα Παλάς» είχε την εξής ιδιορρυθμία. Οι αρχιτέκτονές του και μηχανικοί είχαν ξεχάσει να προβλέψουν χώρο για ανελκυστήρα… Αναγκάστηκαν, έτσι, να διαρρυθμίσουν το μεγάλο χώλλ ώστε να χωρέσει το φρέαρ του ανελκυστήρα.
Δεν αργήσαμε να βρούμε ένα κατακαίνουργο διαμέρισμα, σε λογική τιμή. Ανήκε σ’ έναν Εβραίο έμπορο χρωμάτων ονόματι Αράφ και βρισκόταν πολύ κοντά στη μεγάλη ανηφοριά που οδηγεί από το κέντρο της πόλης στο Τσιάνκασγια, το Προεδρικό μέγαρο, κατοικία του Ισμέτ Ινονού. Η διεύθυνσή μου ήταν οδός Κιζίλ Ίρμακ 44. Κοιτάζω τον χάρτη και διαπιστώνω ότι το Κιζίλ Ίρμακ (Κόκκινος ποταμός) δεν είναι άλλο παρά ο ιστορικός Άλυς. Ο άναξ ο εν Δελφοίς Απόλλων είχε δώσει στον Κροίσο τον περίφημο χρησμό: «Ει Άλυν διαβείς μεγάλην αρχήν καταλύσεις…» και ο μωρός Λυδός πέρασε τον Άλυ, επιτέθηκε εναντίον του Κύρου και καταστράφηκε. Όπου και να ρίξω το βλέμμα σ’ αυτή την μέση και δυτική Τουρκία σκοντάφτω σε πράγματα ελληνικά. Το 1922 χρησμός δεν είχε έρθει από τους Δελφούς: «Σαγγαρίου μη άπτου» ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή.
Όλος ο χάρτης της Τουρκίας είναι ελληνικός. Λίγα είναι, εκτός από τα βουνά, τα πραγματικά τουρκικά τοπωνύμια. Τα άλλα, πόλεις και ποταμοί είναι «μεταφωνημένα» στα τουρκικά από τα ελληνικά. […] (Από την έκδοση)