Η «μικρομεσαία δημοκρατία» δεν είναι απλά ένας όρος που θέλει ειρωνικά να περιγράψει την άνοδο του Πασόκ στην εξουσία. Αντιμετωπίζει τόσο το ζήτημα της «μικρομεσαίας» διαχείρισης του κεφαλαίου, όσο και εκείνο της ίδιας της δομής της ελληνικής κοινωνίας: το «παράδοξο» της διατήρησης και της διεύρυνσης των μικροϊδιοκτητικών στρωμάτων παρ’ όλη την κυριαρχία του κεφαλαίου, ή ακριβώς λόγω των ιδιαιτεροτήτων που έχει αυτή η κυριαρχία στην Ελλάδα.
Η παρασιτική ένταξη της ελληνικής κοινωνίας στον παγκόσμιο καταμερισμό, διαμορφώνει αυτή την πραγματικότητα. Και αντανάκλασή της η άνοδος του Πασόκ.
Όμως η ίδια η άνοδος των μικρομεσαίων είναι και η διερεύνηση των ορίων τους. Όρια που ήδη φαίνονται στην πράξη.
Απέναντι λοιπόν στη μικρομεσαία αθλιότητα και μιζέρια, στο πνεύμα του συμβιβασμού και της επανάπαυσης, μόνο η ταξική αυτονομία των προλετάριων, η ανάπτυξη μιας εναλλακτικής πολιτικής στρατηγικής μπορεί να αποτελέσει μια οποιαδήποτε απάντηση: εναλλακτικό πρόγραμμα μπρος στην μικρομεσαία διαχείριση του κεφαλαίου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)