Η Φωτογραφία, για τον Ρολάν Μπαρτ, είναι το απόλυτο Μερικό, η υπέρτατη Τυχαιότητα, η Ευκαιρία, η Συνάντηση, το Πραγματικό, στην ενδελεχή έκφρασή του.
Μια «οντολογική» επιθυμία τον είχε κυριέψει σχετικά με τη Φωτογραφία. Μέσα από αυτά τα κείμενα προσπαθεί να μάθει τι είναι «καθ’ εαυτή», ποιο ουσιαστικό γνώρισμα την ξεχωρίζει από την κοινότητα των εικόνων. Η έρευνα που ξεκίνησε τον οδήγησε να αναρωτηθεί: «Γιατί να μην υπάρχει, κατά κάποιον τρόπο, μια νέα επιστήμη κατ’ αντικείμενο; Μια Mathesis singularis (κι όχι πια Mathesis universalis); Δέχτηκα λοιπόν να θεωρήσω τον εαυτό μου διαμεσολαβητή όλης της Φωτογραφίας: θα επιχειρούσα να διατυπώσω, με βάση μερικές προσωπικές πρωτοβουλίες, το θεμελιακό γνώρισμα, το καθολικό δίχως το οποίο δεν υπάρχει Φωτογραφία». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)