Η Ομήρου Ιλιάς αποτελεί ένα δύσκολο και σημαντικό έργο το οποίο αναδεικνύει το βάθος της κυπριακής διαλέκτου μέσα από ένα από τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά έπη.

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα Άκη Σπανούδη:

«Έν’ τα κατωκοπίτικα που ήρτα να τιμήσω
κουβέντες που ξιχάστησαν να μας τις αθυμίσω,
που ήμαστεν εις το χωρκόν στα πατρογωνικά μας, είχαμεν γλώσσα μητρική καθένας στα χωρκά μας.
Αλλάξαν οι γειτόνοι μας, τζείνοι που συναντούμεν,
παλιά εσυντυγχάναμεν τζιαι σήμερις μιλούμεν.
Εγώ με τα ελληνικά ποττέ ‘ν είχα τταππάκκιν
μα προτιμώ τα χωρκατά λαλώ τα όπου λάχει.
Επήα Κρήτη, Κέρκυρα, ποτζιεί ξενομερίτης
μα ‘ν τζι άλλαξα στην συντυσιάν, πάντα ‘ν τα λόγια μου πασσιά, στρούθος Κατωκοπίτης».

Και εξήγησε: «Ο στόχος που έκανα αυτό το χρονοβόρο εγχείρημα ήταν να αναδείξω τον πλούτο της μητρικής μας γλώσσας – τονίζω τη λέξη “μητρική”, η οποία καλύπτει τον καθένα μας ξεχωριστά, είτε Κατωκοπίτης, Παφίτης, Παραλιμνίτης. Ο καθένας τη γλώσσα που του έμαθεν η μάνα του τζείνη έν’ η σωστή. Τα ορθογραφικά είναι στους δασκάλους. Για μας τους ποιητάρηες το Α και το Ω είναι το μέτρο. Να βγαίνει το μέτρο σωστό. Να μην χάνεις επίσης τις έννοιες, αλλά το μέτρο πρέπει να είναι μέτρο – όσοι ασχολούνται με το μέτρο με καταλαβαίνουν. Εκαταπιάστηκα με τα ομηρικά έπη, τα οποία είναι τόσο μακροσκελή, και προσπάθησα να χρησιμοποιήσω όλες τις εκφράσεις και λέξεις που θυμάμαι, και τις έγραψα για να μην λησμονηθούν».