Αγάπησα τις λέξεις της διαλέκτου μας, γοητεύτηκα από τις εκφραστικές δυνατότητες της λαλιάς μας και ζήτησα στις στιχοπλοκές μου, είτε σε λυρικά ερωτικά ή περιπαικτικά δίστιχα, είτε στα αγαπημένα σε πολλούς παραδοσιακά «μυλλωμένα», σαν συλλέκτης κι αποθησαυριστής των όμορφων λέξεων της ντοπιολαλιάς μας, να δώσω ζωή σε όμορφες λέξεις που όλο και πιο πολύ ξεχνιούνται ή φθείρονται και φτηνίζουν σε εύκολη χρήση κι επιφανειακή «κυπριοποίηση» σε εμπορικές τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές…

Μου γεννήθηκε η θρασεία, όπως μου φάνηκε στην αρχή, ιδέα να βοηθήσει ο Όμηρος την κυπριακή διάλεκτο, τόσο να κερδίσει ζωή διασώζοντας τον λεξιλογικό της πλούτο όσο και να μετρήσει την αξία της σαν ικανός εκφραστικός φορέας του λόγου και των υψηλών νοημάτων του ομηρικού έπους.

Ανάλωσα, λοιπόν, πάνω από εικοσαετία με επιμέλεια, αγάπη και σπουδή μεταφράζοντας ή αποδίδοντας τον Όμηρο στην κυπριακή διάλεκτο, σε ομοιοκαταληκτικούς  δεκαπεντασύλλαβους, με τον τρόπο της παραδοσιακής μας ποίησης.