Το θεατρικό ποίημα Del amor, με τον υπότιτλο Teatro de animales, γράφτηκε το 1919 από τον Ισπανό ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, όταν ήταν 20 ετών. Πρόκειται για ένα αλληγορικό κείμενο που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ισπανία μόλις το 1997, στην εμβληματική μαύρη σειρά κλασικής λογοτεχνίας των εκδόσεων Catedra, σε μια συλλογή των νεανικών θεατρικών έργων του Γραναδίνου υπό τον τίτλο: Teatro inedito de juventud, σε επιμέλεια του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας, Andres Soria Olmedo.
Ως εκφραστής του ρεύματος του συμβολισμού, ο Λόρκα αντλεί τους πρωταγωνιστές του από τον κόσμο των ζώων. Χρησιμοποιεί, και όχι τυχαία όπως θα δούμε πιο κάτω, την περιστέρα, το χοίρο, το γάιδαρο, το αηδόνι και τα τζιτζίκια. Το έργο εκτυλίσσεται σε μία μόνο πράξη και είναι εμποτισμένο με τις ιδέες, -που ήταν τόσο στη μόδα στην Ισπανία των αρχών του 20ού αιώνα- του ρομαντισμού και του ρεφορμιστικού καθολικισμού. Τα μεταφυσικά και θρησκευτικά στοιχεία κυριαρχούν σε ολόκληρο το μονόπρακτο, το οποίο αποτελεί τον πρόδρομο ενός πιο ώριμου έργου του Λόρκα: El maleficio de la mariposa (1920).
Στο Del amor είναι σαφής η φιλελεύθερη διάθεση του ποιητή, ο οποίος αναγνωρίζει το δικαίωμα της κάθε ύπαρξης στην εξέγερση και την αντίδραση ενάντια σε ό,τι την καταδυναστεύει. Τα ζώα, αν και όχι όλα με την ίδια ένταση, αποφασίζουν να επαναστατήσουν ενάντια στον άνθρωπο, τον δυνάστη τους. […]

(«Λόρκα: στα χνάρια ενός μύθου», από την εισαγωγή της έκδοσης)