Φέρνω τώρα στο νου μου ό,τι αγάπησα: αν άλλαζα πρόσωπα και ονόματα, δεν θέλω να πω ότι οι φύσεις τους θα είχαν γίνει πιο βαθιές και πιο όμορφες, είναι όμως αλήθεια ότι κάθε μία από αυτές τις όμοιες διαθέσεις αποτελεί πρόοδο για μένα και ότι είναι ανυπόφορο για το πνεύμα να περνάει για δεύτερη φορά τα ίδια στάδια· γιατί θέλει να εκτείνεται όλο και περισσότερο σε ύψος και σε βάθος.

Έχετε γεια αγαπητές διαθέσεις, υπέροχες μεταβολές μιας θυελλώδους ψυχής, που είστε ποικιλόμορφες όπως η φύση και όμως πιο μεγαλόπρεπες — γιατί συνεχώς μεγαλώνετε, συνεχώς προχωράτε· τα φύλλα αναδίνουν το ίδιο άρωμα που είχαν και την ημέρα της δημιουργίας τους. Δεν αγαπάω πια όπως αγαπούσα πριν από καιρό. Δεν έχω πια την ίδια διάθεση που είχα όταν άρχισα να γράφω.

Η φιλοσοφία της μουσικής του Νίτσε εν τη γενέσει της σε ένα νεανικό απόσπασμα σπάνιας φιλοσοφικής και ποιητικής αξίας που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Η μετάφραση συνοδεύεται από εκτεταμένο σχολιασμό που αναδεικνύει το συστηματικό βάθος και εύρος του μοναδικού αυτού κειμένου.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)