Παρίσι 1986. Μια νύχτα του χειμώνα δυο άντρες συναντιούνται σε ένα μπιστρό. Ο ένας είναι ο δημοσιογράφος Γιώργος Ηλιάδης. Ο άλλος είναι πολλοί. Ο δημοσιογράφος λέει: «Κύριε Σαμψών, η ζωή σας μέχρι τώρα υπήρξε πολυτάραχη και αμφιλεγόμενη. […] Ο ίδιος λαός σάς αποκάλεσε ήρωα αλλά και προδότη. Στη ζωή σας κυριαρχούν δύο κυρίως περίοδοι. Του ’55 και του ’74. Πιστεύετε ότι ο Σαμψών του ’74 αμαύρωσε τη δόξα του Σαμψών του ’55;»

Ο Σαμψών του ’86 απαντά το ’98, μιλώντας για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο: «Στη συνείδηση του κόσμου ο Νίκος ο Σαμψών παραμένει εκείνος που ήταν το 1955 και το 1963». Πόσοι είναι, λοιπόν, οι Σαμψών; Κυρίως: ποιοι είναι; Κοιτάξτε να δείτε: Αλλάξτε την κουβέντα αυτή και δεν είν’ ώρα / το μυστικό μου να σας πω, μα όσο μπορώ / να το φυλάξω πιο βαθιά. Γιατί μόνο φυλάγοντάς το / θα λυτρωθώ από τ’ άπρεπα δεσμά και τα δεινά μου.

Έτσι μίλησε ο ήρωας του Αισχύλου, ο Τιτάνας, με το όνομα του οποίου υπέγραψε μια προκήρυξη κάποτε κι ο Νίκος Σαμψών: ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ. Δεν ξέρω αν είναι σωστό (μάλλον όχι), αλλά οι ως άνω στίχοι μού θυμίζουν εκείνο το τραγούδι της Βουγιουκλάκη, που έχει ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη και ποτέ δεν θα το πει. Μπορεί να είναι ο μυστικός γάμος της με τον δημοσιογράφο Ηλιάδη κατά το 1982, που η μεγάλη σταρ τον αποκάλυψε το 1993 λέγοντας: «Σας την έσκασα».

Το ίδιο λογαριάζω να κάνω κι εγώ.