Δίχως δάκρυα δεν διανοείται έρωτας
δίχως ηφαίστεια δεν διανοείται γη
δίχως το πρόσωπό της δεν διανοείται Νησί

Κι αν το δικό μου πρόσωπο
συντρίμια γίνει στην εξορία
γιατί η Άρτεμις το κινηγούσε μια ζωή
πέτρα θα ξεφυτρώσει πλάι στο δικό σου
και τάφος
και μέσα μου Πατρίδα
θα σε κλείσω

[Από την έκδοση]