Θα σε κάνω βασίλισσα… βεβαίως το κορίτσι το έχουν σαν βασίλισσα, γιατί στα ερωτικά μπλεξίματα επικρατεί ακόμα η βασιλευομένη δημοκρατία. Φυσικά μετά το γάμο μιλάμε για άλλα… πιο απολυταρχικά καθεστώτα. Όμως αυτό δεν το ξέρουν ακόμα κάτι τύποι ζωηροί, τσαχπίνηδες και μπατίρηδες, που παριστάνουν τα πλουσιόπαιδα με το κότερο… και κυνηγάνε τα κορίτσια με τις σκληρές περμανάντ και κάτι μπικίνι τόσο δα…Και μετά… χορεύουν μαζί στο πάρτι κολλητά μπλουζ με χαμηλωμένα φώτα, πίνουν βερμούτ, παίζουν την μπουκάλα ενώ οι θείες κρυφοκοιτάζουν… Και ύστερα πάνε πονηρά ραντεβού σε παραθαλάσσια κεντράκια… Προσοχή όμως μην το μάθει ο αυστηρός αδερφός, που είναι και χασάπης, κι ο πατέρας, ο Θόδωρος με το δίκαννο… Αλλά υπάρχουν και κάτι άλλες περιπτώσεις που πέρασε ο καιρός και τα κορίτσια μείνανε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, σιτέψανε… και τώρα ο αδερφός τρέχει με τα προξενιά και βάζει αγγελίες για να βρεθεί ένας γαμπρός… Γιατί όσο δεν βρίσκεται ο γαμπρός για την αδερφή, δεν μπορεί ούτε κι ο ίδιος να ντυθεί γαμπρός, γιατί έχει κι αυτός ένα κορίτσι που περιμένει, αλλά το κορίτσι έχει κι αυτό άλλο αδερφό που βιάζεται, γιατί κι ο αδερφός της αδερφής έχει κορίτσι που έχει αδερφό… και έτσι ο ένας περιμένει τον άλλον και γίνεται μύλος… Και άντε κι ανεβαίνεις με τα πολλά τα σκαλιά της εκκλησίας, γυρνάς σπίτι με τα ρύζια στο σβέρκο και πέφτεις πάνω στην πεθερά… και τότε ενός κα­κού μύρια έπονται… Αλλά εντάξει παντρεύτηκες, σε σπίτι μπήκες, όχι σε τάφο, οι πειρασμοί καραδοκούν, τα φουστάνια πάνε κι έρχονται, ξανθές, μελαχρινές, κοκκινομάλλες… Πόσο να αντέξει κι ο παντρεμένος κι από σίδερο να ήτανε θα λύγιζε… γιατί στεφάνι βάζουν στον παντρεμένο, δεν βάζουν σταυρό…Αυτά είναι τα ήθη και οι χαρακτήρες του ’50 και του ’60 στις κωμωδίες που αγαπήσαμε… Κωμωδίες χιλιοϊδωμένες, κεφάτες και αγέραστες…Καλή χρονιά…

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)