1955. Η μορφή του κόσμου που ζούμε αλλάζει μέρα με τη μέρα. Όμως η αλλαγή αυτή δεν είναι καθολική, και δεν γίνεται προς την ίδια κατεύθυνση. Για τις μεγάλες και πλούσιες χώρες ή άπλα της γης ίσως να στένεψε με την υπερηχητική κατάκτηση των αποστάσεων και τα δαιμονικά δίχτυα των τηλεπικοινωνιών. Με τις αδιάκοπες επιστημονικές και τεχνικές έρευνες και τις αποκαλύψεις που τόσο συχνά εισβάλλουν στα άδυτα των μυστικών δυνάμεων που κρύβονται στη φύση, με την υποταγή τους στον ανθρώπινο νου, οι πλούσιοι και εξελιγμένοι λαοί δίνουν μια διέξοδο στη δημιουργική τους ορμή.
Στις μικρές και φτωχές χώρες, όπως η δική μας, συμβαίνει το αντίθετο. Η φαντασία, ερεθισμένη απ’ την οργιώδη δημιουργική βοή του γύρω κόσμου, ανάβει φιλοδοξίες ανώτερες απ’ τις υπάρχουσες δυνατότητες. Κι η απόσταση απ’ το όνειρο στην πραγματικότητα μεγαλώνει έτσι, σπρώχνοντας όλο και πιο πέρα τα σύνορα του κόσμου που θα θέλαμε να καλύψουμε μ’ ένα έργο δικό μας. […]

(Από τις εκδόσεις)