Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό, την Αρακατάκα, στα βόρεια παράλια της Κολομβίας, στα 1927. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Μπογκοτά και αργότερα διέκοψε τις σπουδές του για να δημοσιογραφήσει και να γράψει ταξιδεύοντας τα συναρπαστικά “παραμύθια”.
Οι αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια κοντά στους παππούδες του αποτέλεσαν το πρώτο υλικό για τα “Εκατό Χρόνια Μοναξιάς”, τα “Ανεμοσκορπίσματα” και άλλα διηγήματα. Με κέντρο το φανταστικό χωριό Μακόντο και την οικογένεια του Μπουενδία διηγείται σ’ αυτά ρεαλιστικά το χρονικό της ζωής στην Κολομβία στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Βασικό θέμα των βιβλίων του είναι η μοναξιά -και ιδιαίτερα η μοναξιά της εξουσίας- όπως το “Φθινόπωρο του Πατριάρχη”, ένα από τα αριστουργήματά του.
Συγγραφέας πολυγραφότατος και πολιτικοποιημένος, εξακολουθεί να κρατάει μια εβδομαδιαία στήλη σε Ισπανόφωνες εφημερίδες. Τα τελευταία χρόνια ήταν εγκατεστημένος στο Μεξικό. Το 1982 η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το έργο του.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)