«Ἡ τάσις μερικῶν ἱστορικῶν νὰ χρησιμοποιοῦν ὅρους καθημερινῆς χρήσεως χωρὶς νὰ τοὺς ὁρίζουν ἐπακριβῶς, ὅπως δικτατορία, λαϊκισμὸς ἤ φιλελευθερισμός, ὡς καὶ τὸν ἀποκλειστικὸ ἱστορισμὸ τῶν ἀναλύσεών των ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ νὰ ὑποτιμοῦν τὶς ἔννοιες καὶ τὶς συνθετικὲς προσεγγίσεις εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν σύνταξι πλήθους ἱστοριῶν τοῦ φασισμοῦ ποὺ εἶναι ἁπλῶς ἀναλύσεις τῆς Ἱστορίας τῆς Ἰταλίας ἤ ἄλλης εὐρωπαϊκῆς χώρας τοῦ Μεσοπολέμου. Ἀπὸ πολλὰ χρόνια διδάσκω στοὺς τεταρτοετεῖς φοιτητὲς τοῦ τμήματος Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀττάβας τὴν φασιστικὴ ἰδεολογία ποὺ ἐμετανάστευσε καὶ στὸν Τρίτο Κόσμο. Γιὰ νὰ μὴν ῥιψοκινδυνεύσω τὴν θέσι μου δὲν εἶχα χρησιμοποιήσει τὴν ἐπίμαχη λέξι στὸν τίτλο τοῦ μαθήματος ποὺ ἐδιαβάζετο ὡς ἑξῆς «Ἰδεολογικὲς ἀναμετρήσεις στὸν Τρίτο Κόσμο: ἐθνικισμὸς καὶ σοσιαλισμός». Γιὰ μεθοδολογικοὺς λόγους εἶχα καταρτήσει καὶ ἕνα μοντέλο δεκατριῶν σημείων γιὰ τὸν καθορισμὸ τοῦ φασιστικῆς ἰδεολογίας στὴν Δύσι ὅπως καὶ στὸν Τρίτο Κόσμο».

(Απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ὁ Δημήτρης Κιτσίκης εἶναι ἱστορικός, τουρκολόγος καὶ διεθνολόγος, καθηγητὴς Διεθνῶν Σχέσεων τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀττάβας ἀπὸ τὸ 1970, τακτικὸ μέλος τῆς Καναδικῆς Ἀκαδημίας καὶ Ἐπίτιμος Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύματος «Δημήτρη Κιτσίκη» Ν.Π.Δ.Δ. Θεωρεῖται ἕνας ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους σύγχρονους γεωπολιτικοὺς ὡς θεμελιωτὴς τῆς διεθνῶς ἀναγνωρισμένης θεωρίας τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς.