Ο συγγραφέας του βιβλίου εύχεται ειλικρινά στους αναγνώστες του να μη λάβουν ποτέ τέτοια γράμματα.

Παραβιάζεις τη συμφωνία. Μου γράφεις από δυο γράμματα τη μέρα. Μαζεύτηκαν πολλά. Γέμισε το συρτάρι του γραφείου, ξεχείλισαν οι τσέπες και η τσάντα μου. Λες ότι ξέρεις πώς γράφτηκε ο Δον Κιχώτης, αλλά ερωτικό γράμμα να γράψεις δεν ξέρεις. Και γίνεσαι όλο και πιο κακός. Δεν γνωρίζω πολλά από λογοτεχνία, αν κι εσύ είσαι κόλακας και ισχυρίζεσαι πως καταλαβαίνω σχεδόν όσο κι εσύ· όμως από ερωτικά γράμματα γνωρίζω. Γράφεις για τον εαυτό σου, κι όταν γράφεις για μένα, με κατηγορείς. Τα ερωτικά γράμματα δεν γράφονται για να ικανοποιεί κανείς τον εαυτό του, όπως και ο αληθινά ερωτευμένος δεν σκέφτεται στην αγάπη τον εαυτό του. Εσύ γράφεις με διαφορετικά προσχήματα πάντοτε το ίδιο. Σταμάτα να γράφεις για το πόσο, πόσο, πόσο με αγαπάς, γιατί στο τρίτο «πόσο» αρχίζω να σκέφτομαι άσχετα πράγματα.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)