Η μελέτη αυτή στόχο έχει να αναλύσει ιστορικά τις στρατηγικές των ελληνικών κυβερνήσεων σε σχέση με το Κυπριακό, ιδιαίτερα την κρίσιμη περίοδο του 1964 κατά την οποία σημειώνεται και η αμερικανική παρέμβαση με το σχέδιο Άτσεσον. Στόχος δεν είναι η «δαιμονοποίηση» της πολιτικής του Γεώργιου Παπανδρέου και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αλλά να τεθούν υπό εξέταση οι παθογένειες τόσο της ελληνικής όσο και της ελληνοκυπριακής εξωτερικής πολιτικής που δεν επέτρεψαν μια κοινή εθνική εξωτερική πολιτική και στρατηγική συμπόρευσης στο διεθνές σύστημα στο πλαίσιο του ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού, γεγονός που οδήγησε τόσο σε εσωτερικές όσο και σε εξωτερικές κρίσεις. Διερευνάται, λοιπόν, ο αμερικανικός παράγοντας σε σχέση με τα γεωπολιτικά του συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)