Η συγγραφέας, στην προσπάθειά της να ερευνήσει την τύχη του αγνοούμενου αδερφού της, έφτασε κυριολεκτικά στην πόρτα εθνικών και διεθνών φορέων που ήταν επιφορτισμένοι με την ευθύνη των αγνοουμένων του Αττίλα και όφειλαν να έχουν τις απαντήσεις.

Ακολουθώντας τα ίχνη, η Μαρία Καρεφυλλίδου Ιωάννου αναδεικνύει τον ρόλο που έπαιξαν ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, ο ΟΗΕ, η Επιτροπή Αγνοουμένων, οι κυβερνήσεις Ελλάδος-Τουρκίας και Ην. Πολιτειών στο θέμα των αγνοουμένων από την εισβολή στην Κύπρο το 1974 έως σήμερα. Η έρευνα την οδηγεί σε σκοτεινούς μηχανισμούς εντός και εκτός Κύπρου, σε …άδειους φακέλους που θα γέμιζε στη συνέχεια η ίδια και σε αναπάντητες επιστολές που θα της έδιναν τις απαντήσεις. Οι πόρτες έκλειναν η μία πίσω από την άλλη με θόρυβο που επιδείνωνε τις πληγές.

Εφαρμόζοντας τις μεθόδους και την επιμονή της ερευνητικής δημοσιογραφίας, μίλησε με όλους όσοι είχαν έστω και μια σχετική πληροφορία. Έτσι, συνέλεξε έγγραφα, συνομιλίες, φωτογραφίες και επιστολές. Μετά από έλεγχο και πολλαπλές διασταυρώσεις πηγών, κατέληξε σε σημαντικά συμπεράσματα.Παράλληλα, οργανώνοντας με αξιοθαύμαστη τάξη τα αρχεία της, βοήθησε σημαντικά τους νομικούς συμβούλους με τους οποίους συνεργάστηκε για να διεκδικήσουν στα εθνικά και διεθνή δικαστήρια το δικαίωμα στην αλήθεια.

Διερευνώντας την τύχη των αγνοουμένων, η Μαρία Καρεφυλλίδου Ιωάννου έζησε πολλές στιγμές ελπίδας και άλλες τόσες διάψευσης και βαθιάς απογοήτευσης. Τις συναισθηματικές ανατροπές και εκπλήξεις αυτής της διαδρομής μπορεί να τις νιώσουν και οι αναγνώστες που θα διαβάσουν το βιβλίο.

Το βιβλίο Αναζητώντας τα ίχνη αποτελεί μία συμβολή στο Κυπριακό, καθώς δείχνει τις πληγές που παραμένουν ανοιχτές και τα ερωτήματα που απαιτούν απάντηση.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)