17 Ιουλίου 2011, χαράµατα: Στα κατεχόµενα της Κύπρου βρίσκονται δολοφονηµένα και τα 94 παιδιά που είχαν πέσει θύµατα απαγωγής δυο µέρες πριν. 17 Ιουλίου 2011, απόγευµα: Φορώντας ένα κατακόκκινο µατωµένο κουστούµι παραδίδεται ως αυτουργός των φόνων ο Βραζιλιάνος επιχειρηµατίας-ιδιοκτήτης ξενοδοχείων Κάρλος Λόπεζ Εντίνιο Αλβάρο. Ποια σχέση µπορεί να έχει µ’ αυτήν την φρικιαστική εκατόµβη ένας θυρωρός του Δροµοκαΐτειου Ψυχιατρικού Νοσοκοµείου Αττικής, ο αποκαλούµενος Βήτα; Η Εκδίκηση αφηγείται την ιστορία του Διονύση Ταλλανδιανού, που τριάντα επτά χρόνια µετά την εξολόθρευση της οικογένειάς του κατά την τούρκικη εισβολή το 1974, επιστρέφει στα κατεχόµενα µε άλλη ταυτότητα, αγοράζει ένα εγκαταλελειµµένο ξενοδοχείο έξω απ’ την Κερύνεια και στήνει ένα εφιαλτικό σκηνικό. Η Εκδίκηση αποτελεί το δεύτερο µέρος της µυθιστορηµατικής τριλογίας Πένθος και Έξαρση, την οποία ο Αλέξανδρος Μ. Ασωνίτης έγραφε τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια.

…ότι η εκδίκηση είναι σαν το νερό ενός απ’ τους καταρράκτες του «Λαιµού του Διαβόλου», που κάνουν τόσο θόρυβο για να διαλαλήσουν την νεκρή παρουσία τους, αλλά ο Ταλλανδιανός ξαναγύρισε στον γκρεµό για να πει στους καταρράκτες και τους είπε ότι, – Το µέγιστο και ύψιστο δράµα του ανθρώπου είναι πως δεν υπάρχει κανείς εκτός απ’ αυτόν για να το θαυµάσει! – Τι οµορφιά θ’ αποµείνει στον κόσµο, όταν εκλείψει το ανθρώπινο δράµα;