Διακηρύσσεται πως δεν υπάρχει συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και στους σύγχρονους Έλληνες, ούτε καν με αυτούς της αυτοκρατορίας της ΚΠόλεως. Έτσι με ποικίλους επιστημονικοφανείς τρόπους αναβιώνει η θεωρία του Φαλλμεράυερ.
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο να υπάρχει συνεχής και σταθερή παρουσία Ελλήνων υπό συνθήκες υποταγής και δουλείας. Όμως ο ελληνικός κόσμος είναι μία συνεχής και δυναμική παρουσία και συχνά υπερτερεί έναντι του «άγριου νικητή» (ferum victorem), όπως λέγει ο Οράτιος. Το ελληνικό στοιχείο κατόρθωσε να υπερνικήσει και τις ακραίες χριστιανικές αντιδράσεις και να δώσει στη χριστιανικότητα οικουμενική διαπερατότητα.
Το να επιβάλλεις από τα μέσα τον πνευματικό και γλωσσικό πολιτισμό σου σ’ αυτόν που επίσημα κυριαρχεί είναι η αψευδέστερη μαρτυρία της ελληνικής συνέχειας.
Επίσης διατείνονται ότι χάθηκε κάθε ίχνος ελληνικότητας μέσα στη θάλασσα των πληθυσμιακών στοιχείων που ως επιδρομείς κατέκλυσαν τον ελληνικό χώρο. Η παρουσία τέτοιων και άλλων λαών στον ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητη. Αυτό όμως που διέφυγε από τον Φαλλμεράυερ και τους τωρινούς συνεχιστές του είναι τούτο το πολύ σημαντικό: κανείς τέτοιος λαός δεν έγινε εξουσία. Απεναντίας, με την πάροδο του χρόνου ο ελληνικός κόσμος αφομοίωσε τα ξενικά στοιχεία.

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)