[…] Η παντοκρατορία του Χ: Αυτού που δια-γράφει. Χοϊκό. Χθόνιο, Χαοτικό για το Χώρο, για το Χρόνο. Το Χ που σΧίζει – δημιουργώντας τη ρωγμή στην επιφάνεια των πραγμάτων, αναδεικνύοντας σε κινητήριο μοΧλό τη λεπτομέρεια. Μια Χαίνουσα πληγή της α-πορίας (του γράφοντος, και της γραφής, και του κειμένου). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)