Θα ‘μουν 5-6 χρονών, θυμάμαι, και μια μέρα παίζοντας ξέγνοιαστα μέσα στο χωριό, κάποια στιγμή, όταν πάνω στο παιχνίδι ζόρισα έναν συνομήλικο ξάδερφό μου, εκείνος αμέσως με απείλησε πως αν δεν τον αφήσω θα φωνάξει τον χωροφύλακα και θα πει πως είμαι κομμουνιστής! Και εγώ, γυρίζοντας στο σπίτι, ρώτησα τη μάνα μου τι σήμαινε αυτό που μου είπε το παιδί. Η μάνα μου, μια γυναίκα αγράμματη και ανίδεη από πολιτική αλλά Αριστερή από οικογενειακή παράδοση, άλλαξε χρώμα και άρχισε να βρίζει τους βαμμένους Δεξιούς γονείς του ξαδέρφου μου.
Αυτό ήταν το κλίμα μέσα στο οποίο ζούσαμε στο νησί μας -και όλη η χώρα, βέβαια- εκείνη την περίοδο… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)