Τα επόμενα χρόνια άρχισα να εργάζομαι ως γελοιογράφος. Όπου κυκλοφορούσα στην παλιά πόλη της Λευκωσίας, οι δρόμοι κατέληγαν σε ταμπέλλες που έγραφαν «ΑΛΤ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ».

Τριάντα χρόνια μετά το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας, συνέχισα να υπηρετώ ως έφεδρος στρατιώτης σε φυλάκια της Πράσινης Γραμμής.

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, ο γιός μου εκπλήρωνε τη θητεία του σε ένα άλλο φυλάκιο της Πράσινης Γραμμής, σε μια άλλη σκοπιά.

Κι έτσι περνούν τα χρόνια, αλλάζουν οι γενιές, αλλάζουν οι άνθρωποι, μα η Πράσινη Γραμμή πάντα εκεί.

Στις γελοιογραφίες αυτού του βιβλίου θα βρείτε το παράπονο και τον θυμό μου για τις Πράσινες Γραμμές που έχουν σημαδέψει τη ζωή μου, τη ζωή των παιδιών μου, των παππούδων και των εγγονιών μου.

(Από την εισαγωγή του δημιουργού)