Στα ανά χείρας διηγήματα υπάρχουν πολλά «ίσως» και «μάλλον». Χάνονται με τα χρόνια οι βεβαιότητες. Ίσως μόνον η ενθεότης προβάλλει δειλά. Τα διηγήματα δεν είναι αυθεντικά. Είναι από χίλιες μεριές διαμεσολαβημένα και απ’ την «αυθεντικότητα». Αλλά τα ψέματα μπορεί κατά στιγμές και κατά όψεις να περιέχουν αλήθεια. Και αντιστρόφως. Είναι μάλλον αυθαίρετες κατασκευές απ’ τα υλικά της ρευστής και χαώδους ζωής. Ίσως χρησιμεύουν -κυρίως οι μορφοποιήσεις τους- ως παρηγορητικές λαβές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)